İzmit’te doğdum ben bolca yeşilin, mavinin içiçe geçtiği yerde. Denizin kenarında otururduk. Her sabah o güzel kokuyu içimize çekerek uyanırdık. Kumdan midye kabuklarını toplar, boyar, ipe geçirir ve rüzgar gülü yapardık. Dedemin teknesini kaçırır balık tutup, yüzerdik.

Bir başkadır benim memleketim. Sıcak, samimi insanlarıyla, sanayisiyle, pişmaniyesiyle, çalışkanlığıyla ünlüdür. Üretmeyi, yardım etmeyi, paylaşmayı sever benim hemşerim. Sahip çıkar sevdiklerine…

Amacım insanoğlunu ve illeri ayırmak değil yanlış anlaşılmasın her yerde rastlıyorum bu tür insanlara. Amacım kıymetini bilememiş olmanın getirdiği özlem. Bir kaç gündür paylaşıyorum facemde yeşili koru, doğanı sev, denizini kirletme diye.

Bu haftayı izmit’te geçirdim. Bambaşka Tuba gözüyle gözlemledim. Lise ve sonrası sürekli buradan kaçıp İstanbul’ a gitmek isterdim. Orada mutlu olacağımı ya da kaçtıklarımdan kurtulacağımı sanırdın. Yazık çünkü bilmiyordum her şeyin bir yansıma olduğunu. İnsan neden kaçıyorsa onu görüyor bu hayatta, neyi düşünüyorsa onu yaşatıyor kendine.

Evet tüm savaşı kazanarak, sonunda İstanbul’da yaşamaya karar verdim fakat ne kadar mutluydum. Aynı deneyimler, aynı kalıplar, aynı duygular, aynı tip insanlar gözümün önünde öylece duruyordu sanki. Aynı memnuniyetsizliğim Nefesle tanışana kadar devam etti. Zihnimdeki cdyi değiştirene kadar…

İnsan önce yaşadığı yeri ve iş yerini zenginleştirmeli. Oradaki güzellikleri görmeye çalışmalı. Orayı yapılandırmalı. Yeni insanlar tanımalı, yeni paylaşımlar edinmeli, yaşadığı yerdeki yeni yerleri keşfetmeli, yaptığı şeyi eğlenceli hale dönüştürmeli. Oradan neden hoşlanmadığına bakmalı. Sonra o hoşlanmadığı yeri iyileştirmeli. İşte o zaman nereye gidersen git mutluluk seninle gelir. Sonuçta zihin senin ve her zaman seninle gelecek. Uğraşma geçmişinle geleceğinle SEN şu anı güzelleştirmeye bak.

Yaşadığın yerde bütün bildiklerini bir kenara bırak ve oraya özgü en az 10 tane güzel şeyi yaz.

Onların fotoğrafını çek.

Hiç tanımadığın insanlarla sohbet et. Hiç tanımasan da selam ver, gülümse…

Sen sevki şehirde, insanlarıda seni sevsin.